Effffffe een stukje historie....
De kogelinslagen zijn allemaal dichtgemaakt, maar nog steeds te vinden, evenals de kogel die de mast onder de hommer trof. De eigenaar was dusdanig tevreden met z'n mast dat hij hem liever repareerde dan een nieuwe te halen. Tot 2005 was dit inderdaad het geval (hij had het goed gezien) maar een tochtje onder commando van "de Beul van Blokker" kon het arme ding niet weerstaan.
De top kwam na 75 jaar trouwe dienst naar beneden en boog voor de verschrikkelijke Gilles. Zelfs de beste mast moet eens z'n meerdere erkennen in deze man.
Frederik speurt na het opstaan verschrikt naar water..
Gebouwd door Amels in Makkum in opdracht van de heer van den Berg in 1935, zie de originele aankoopnota, stond de schouw aan het begin van een druk leven.
De jaren tot de oorlog verliepen nog volgens de boekjes maar toen werd het moeilijker. Natuurlijk ging de visserij door, men wil vis tenslotte maar
een oorlog kent z'n nadelen. In ons geval waren dat de Duitsers. Door hun aanwezigheid werd Holland een doelwit voor de Geallieerden. Binnenvaart en visserij
stonden gedeeltelijk ten dienste van de bezetter en aan de andere kant van het kanaal werd dit niet op prijs gesteld.
Hierdoor werden onze schepen helaas ook doelwit van "jagers". Zo ook die dag dat de BU44 , onvermoedend uit Volendam het IJsselmeer opzocht om weer wat vis te verschalken. Een waarschuwing was uitgegaan dit niet te doen op de radio maar techniek en financiën voorzagen niet in een ontvanger aan boord.
Al doende werd men twee Engelse jachtvliegtuigen gewaar (dit was, zo bewijst de rest van het verhaal, reciproque)
en kwam het scheepje onder vuur te liggen. Twee rondgangen van de jagers later zaten het schip en bemanning welgeteld 275 kogelinslagen verder.
"Gelukkig" troffen de meeste projectielen alleen schip en tuigage maar toch slaagde men erin de schipper een kogel langs de rug te jagen en trof een riccocé de maat vol
in de bil. Al pompend en gesloopt bereikte men de haven waar besloten werd de rest (gelukkig niet zo lang) van de oorlog op land af te wachten.